γιου αρε δι ουάν, μάι νάμπερ ουάν: Το 5 θεωρώ ότι είναι ο τυχερός μου αριθμός. Και λέω θεωρώ, γιατί κάθε φορά που το παίζω σε διάφορα τυχερά παίγνια (βλέπε Τζόκερ, Λόττο, Πρώτο, Πόκερ κλπ κλπ) αυτό δε λέει να κάτσει. Με την καμία όμως. Ωστόσο, εγώ επιμένω και συνεχίζω ακάθεκτη να ποντάρω σε αυτό. Πράγμα που μας φέρνει στο...
...νάμπερ του: Φημίζομαι για την γκαντεμιά μου. Όχι, δεν είμαι ο γκαντεμομπλόγκερ που περιέγραφε η trilian, ωστόσο κάτι πιάνω κι εγώ. Για παράδειγμα, ξαπλώνω το φιδίσιο μου κορμί (εχμ εχμ) σε μια αιώρα, κάτω από δύο κοκοφοίνικες, σε μια παραλία απόμερη κάπου στον Ειρηνικό, απολαμβάνοντας τη μεσημεριανή σιέστα παρέα με τα τζιτζίκια. Ε λοιπόν, με το που σκέφτομαι πόσο τυχερή είμαι, τότε είναι που θα σκάσει μύτη η κλασσική ελληνική οικογένεια με τα ταπεράκια και ιαχές πολέμου: "Μάάάάάάάάκηηηηηηη!!! Τα μπρατσάάάάάκια σουουουουουουουουου!!". ΑΡΓΚ!!! Επίσης, κάθε φορά που προσπαθώ να λουφάρω, τότε είναι που βλέπω όσους δεν πρέπει να δω και παθαίνω ότι δε θέλω να πάθω. Σούπερ
λα Γκρες τρουά πουάν: Όταν έκανα κοπάνα στο λύκειο με τη διπλανή μου, γυρνώντας σπίτι χλαπάκιαζα ένα τόστ περπατώντας στον λευκό πύργο. Έτσι όπως αγνάντευα το υπερπέραν, αντικρύζω ενα ξεκοιλιασμένο ποντίκι (αρουραίος) ξαπλωμένο ανάποδα, πάνω σε δύο στύλους που έβγαιναν από τη θάλασσα (?!?!?!?). Δεν ξαναέκανα κοπάνα από τότε.
τέσσερα: Γενικά κάνω αρκετά πράγματα που δεν ξέρει κανείς. Αυτό που καταφέρνω καλύτερα απ' όλα είναι να μην ξέρει κανείς ακριβώς που βρίσκομαι (βλ. οικογένεια). Δεν θα πω περισσότερα, γιατί θα με κουρέψουν.
πέντε: Εκτός από γκαντέμω, είμαι και αυτή που γίνεται ρόμπα σε μια παρέα. Το τραβάει ο οργανισμός μου ρε παιδί μου... Και το χειρότερο είναι ότι το γέλιο μου κινείται σε υψηλές κλίμακες ντεσιμπέλ, διανθισμένο με πολλά κακαρίσματα και άλλες φιοριτούρες. Βράστα.
Αυτά εν ολίγοις. Θα μπορούσα να γράφω για ώρες, αλλά πεινάω (6: Τρελλαίνομαι να τρώω).
3 σχόλια:
Το χεράκι της Φατμέ (ακα μούτζα)είναι αντιγκαντεμικό! Το ήξερες αυτό;
Όσο για την τάση να γίνεσαι ρεζίλι...πως νομίζεις ότι αποκτήσαμε την αίσθηση του χιούμορ που μας διακρίνει ;-)))
Μιά χαρά σε βρίσκω.
1. Ναι μου αρέσει και μένα το 5 αλλά πιό πολύ το 25 που είναι τα γενέθλια μου. Και έχω και μιά ψυχωσούλα με τα νούμερα. Και το 9 μου αρέσει, αλλά έχω γεννηθεί 25/9 μάλλον γιαυτό.
2. Ναι και στην ψιλογκαντεμιά, αλλά καταφέρνω και τα μετατρέπω σε πλεονεκτήματα αφού όλα τα παίρνω στην πλάκα. πχ πλυμμήρισε χθες το σπίτι και κολυμπάγαμε στα νερά "Ε δεν πειράζει, ήθελε καθάρισμα".
Απορώ κι'εγώ ώρες ώρες πως έχω γίνει έτσι...
3 Α όχι, οι κοπάνες πάσης φύσεως είναι στο αίμα μου, όσο ξυνές και να βγούνε...
4 Χιχι
5 Ρόμπα δεν ξέρω, αλλά τρελλή ναι.
6 Οταν βαριέμαι ή έχω τις μαύρες μου τρώω.
1. Κι εγώ κόλλημα με το νούμερο που γεννήθηκα, το 4! Ίσως επειδή ως παιδί έμενα σε περιοχή που περνούσε το τρόλεΙ νο. 4!
2. Όχι πάντα, αλλά καμιά φορά με κυνηγά ο κύριος Μέρφι καθώς και ο φίλος του ο Κινέζος (ο Φατ Τσανς αν έχετε ακουστά!)
3. Εγλω κοπάνες μόνο κάτι πρωινές ώρες της 3ης Λυκείου έκανα! αν θέλετε πιστέψτε το, ήταν τα Αγγλικά αυτά που έχανα!
4. Μια μυστικοπάθεια την έχω ενίοτε!
5. Join the club
6. Δεν επαναλαμβόνομαι! Το έχω ήδη πει!
Δημοσίευση σχολίου