Σάββατο 21 Απριλίου 2007

Απάντηση στο ποστ: "η φύση της Αφροδίτης"

Κατ’ αρχάς να πω, πως το ποστ της Ελληνίδας ήταν ποιητικό, υπέροχο. Κατά δεύτερον, ότι με έβαλε να μελετήσω!
Τα ευρήματά μου λοιπόν λένε τα εξής:

Οι παλαιότερες, πολύπλευρες θηλυκές θεές, στην Αρχαία Ελλάδα κατακερματίστηκαν και έγιναν έξι. Πολλές από αυτές ταυτίστηκαν όντως με την Αφροδίτη, για το λόγο ότι αντιστοιχούσαν στον Πλανήτη Αφροδίτη (όπως έγινε εξάλλου και με το ζώδιο του Ζυγού). Όμως οι ιδιότητές τους δεν κληροδοτήθηκαν μόνο σε αυτήν.

Στην Αρχαία Ελλάδα εκτός από την Αφροδίτη, που θεωρούνταν βασικά η θεά της ομορφιάς και του έρωτα, υπήρχαν και οι:

Ήρα: Θεά-προστάτιδα του γάμου, της συζυγικής πίστης και των γυναικών
Αθηνά: Θεά της Σοφίας, των τεχνών και του σώφρονος πολέμου
Άρτεμις: Θεά της άγριας φύσης, του κυνηγιού, των ζώων και της γονιμότητας
Δήμητρα: Θεά της αβύσσου, της γης και της γεωργίας (και της γονιμότητας)
Εστία: Θεά της οικογένειας και της οικίας.

Η Ινάννα και η Φρέγια ήταν θεές της γονιμότητας (Άρτεμις & Δήμητρα) και του αισθησιασμού (Αφροδίτη). Η Ινάννα λατρευόταν επίσης ως θεά του πολέμου (Αθηνά), του κυνηγιού (Άρτεμις) και ως προστάτιδα των ιερόδουλων (Αφροδίτη).

Η δυτικοσημιτική θεά Αστάρτη ήταν το αρχέτυπο της αβύσσου (Δήμητρα), της γονιμότητας, του αισθησιασμού και του πολέμου.

Η βαβυλωνιακή Ιστάρ ήταν θεότητα δυαδική, ταυτόχρονα του πολέμου και του έρωτα. Ονομαζόταν και "εταίρα των θεών".

Η Ίσις ήταν, τέλος, το αρχέτυπο της γυναίκας και της μάνας.

Στην Αρχαία Ελλάδα, γυναίκες ήταν όλες οι θεές και η κάθε μία αντιπροσώπευε κάποια πλευρά της γυναικείας φύσης.
Η Αφροδίτη -απ’ όσα καταλαβαίνω εγώ τουλάχιστον- είχε απομείνει η θεά των εκλεπτυσμένων ενστίκτων, των αισθήσεων και των συναισθημάτων.

2 σχόλια:

ellinida είπε...

Μου αρέσει πολύ. Είμαστε σε καλό δρόμο. Εμπρός λοιπόν να μελετήσουμε την Αφροδίτη μέσα μας! :)))

Ζυγίνα είπε...

Πολύ καλό! Χρειαζόμαστε και άλλη αυτο-ανάλυση!